Злавіў нейкі вірусьняк - горла баліць, соплі ручаём

Жонка крычыць: пасьцельны рэжым!

А думаю, калі такі дзянёк вымалёўваецца, то лепш здохнуць у баразне, чым на канапе
Яно і праўда, з кожным крокам па сонечнай восеньскай дарозе хвароба адступала - кашаль знікаў, а соплі прападалі на прыдарожных кустах
Прыйшоў на месца, а там - ізноў стаіць колам кукуруза! Ё-пр-ст!!!

Першая думка - ну яго нафіг! Паеду дадому

Але ўнутраны голас сказаў: Давай, дружа, соплі не распускай, а валюхай па палях у пошуках лепшай долі!
Так і зрабіў. І Дзед Палявы троху паспачуваў.

То адно падкіне...
то другое...
Ну, а трэцяе - дыу зусім нішцяк
Было і золатца, але натуральнага фармату.

Але галоўны вынік у іншым - соплі прапалі, хвароба зьнікла!
Карацей, вынікам 3-гадзіннай прагулкі ў ваколіцах горада застаўся задаволены

Ва ўсіх сэнсах!
