Беларускi Скарбашукальнiцкi Партал. Белорусский Кладоискательский Портал.

Веснавую дарогу ні з якой іншай не зблытаеш...
Дзесьці тут затаіўся хутарок Пашукаем...
Хутарок знайшоўся, але аказаўся бітым даўным-даўно
Прыйшлося далей церабіць сцежкі-дарожкі Яно і ў кайф, асабліва па такім надвор'і.
Сонца, неба і поле стваралі дзіўныя светлацені, хоць ты карціну малюй
А там яшчэ тое-сёе па кратавінах пасабіраў Гузік здзівіў сваімі памерамі...
Некаторыя знаходкі настойліва нагадвалі, што на двары ХХІ стагоддзе
Але агулам дзянёк атрымаўся неблагі, не так па знаходках, колькі па сонечным веснавым настроі
Усім жыццёвага аптымізму!

Круто!

redflag писал(а):Круто!

Не тое, каб сільна крута, але прыкольна

nordland писал(а):Усім жыццёвага аптымізму!

Дзякуй Уладзiмiр
И табе паламатага прыбора
Не заканчивай тему

Sayd писал(а):

nordland писал(а):Усім жыццёвага аптымізму!

Дзякуй Уладзiмiр
И табе паламатага прыбора
Не заканчивай тему

Дзякуй, Валодзя
Прыбор справа нажыўная, галоўнае, каб ногі насілі

Лёгкая прагулка надвячоркам. Можа падацца, што чорт ведае дзе, але гэта ў рысе горада
Ясная справа, што ў блізкіх гарадскіх ваколіцах ужо прабегліся легіёны аматараў падземнай нажывы. І лавіць тут няма чаго... Але ж узараная зямля цягне, як магніт, ужо на ўзроўні набытых рэфлексаў
Хіба што нейкі залётны манетосік трапіцца...
Не жылі багата, нефіг і пачынаць
Усім аптымізму і шанцунку!

Каков бы дружище не был итог , главное -Via est vita

nordland писал(а):Усім аптымізму і шанцунку

Дзякуй!
Ну пра прыбор ты у курсе
........

DALWITZ писал(а):Каков бы дружище не был итог , главное -Via est vita

Эт точно
А то только клады им подавай

Сёння еду на вялікім жалезным кані. Трэба падтрымаць капейкай беларускую чугунку
Вылез на самотным палустанку, дзе маячыў адзінокі мужык няпэўных гадоў, але з жорсткага бадуна Слёзна папрасіў цыгарэту, а калі атрымаў і агледзіў мой прыкід і рыштунак, то пачаў частаваць гісторыямі пра панскае золата, пахаваных эсэсаўцаў, якіх асабіста забіў ягоны дзед і яшчэ шмат пра што. Такіх баек чуў мора разліванае, але ў гэтым выпадку для сябе адзначыў цікавую рэч: непадалёк ад месца, дзе нібыта пахавалі эсэсаўцаў, колькі гадоў таму падняў 2 нямецкіх жэтона, і акурат эсэсаўскіх. Месца, на ўсякі выпадак, для сябе адзначыў. За тым за ўсім, мужык павалюхаў ня сяло піць самагон, а я - гуляць па палях.
А гуляць тут можна да адурнення, асабліва, як параілі сябры і калегі, калі не замарочвацца на скарбы, дукаты і талеры. Золата ды срэбра - марнасці жыцця. Іншая справа - лыжка! Сімвал сытасці, дабрабыту, дастатку. У каго праблемы з гэтымі катэгорыямі, магу падарыць у якасці амулета (вешаць на шыю, насіць год, не здымаючы)
Часам, адчуваеш сябе партызанам. Незаўважна падыходзіш да вёскі, незаўважна сыходзіш, каб ніводны сабака не забрахаў...
Выпадковасць сённяшняга дня...
Копы-шмопы-ж.пы, якія ж людзі мітуслівыя і бесталковыя! Лётаюць, як прапелеры і не разумеюць сапраўднай нірваны, - падумаў кот, і нават глядзець у мой бок не стаў
І троху сонца ў стылай вадзе...
На аптымістычнай веснавой ноце закругляюся. Усім дабра, каб на душы і ў кішэні!

Прыгажосць!