Майстра - Ламайстра
Добавлено: 04 сен 2017, 15:06
Трапiла да мяне аднойча вельмi сумная рэч, у плане захаваннасцi. То была пячатка нейкага вяльможнага пана, без сумнення. Пана таго ужо i на белым свеце менавiта няма - а пячатка ёсць, хоць i пашкоджанная жыццем.

Трэба было ратаваць.
Затапiў я лазню, ды памацнее, а як яна стапiлася туды яя, i давай яя мыць ды мачалам церцi. Ледзь адцер. Папрыгажэла дзяўчына.

Але косцi паламаныя ды сраслiся няправiльна. Паспрашаў у знаёмага хiрурга як рабiць i уперад. Аперацыя прайшла вельмi добра, надламiў, падсадзiў, карсетам сцягнуў, а як зажыло мазямi ды масламi заморскiмi намазаў.
Цяпер будзе яна далей жыць пажываць да дабра нажываць.



Трэба было ратаваць.
Затапiў я лазню, ды памацнее, а як яна стапiлася туды яя, i давай яя мыць ды мачалам церцi. Ледзь адцер. Папрыгажэла дзяўчына.


Але косцi паламаныя ды сраслiся няправiльна. Паспрашаў у знаёмага хiрурга як рабiць i уперад. Аперацыя прайшла вельмi добра, надламiў, падсадзiў, карсетам сцягнуў, а як зажыло мазямi ды масламi заморскiмi намазаў.
Цяпер будзе яна далей жыць пажываць да дабра нажываць.

